προστατώ

-έω, Α [προστάτης]

1. κυβερνώ («προστατεῑν τῆς πόλεως», Πλάτ.)

2. είμαι επιστάτης, επιμελητής («προστατεῑν τοῡ ἀγῶνος», Ξεν.)

3. είμαι πρόεδρος («προστατεῑν ἐκκλησίας», επιγρ.)

4. υπερασπίζω κάποιον ή κάτι («Ἥρα προστατεῑ [Ἀργείων»]», Ευρ.)

5. (το αρσ. μτχ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) ὁ προστατῶν

αρχηγός, ηγέτης

6. (με τελικ. πρότ. ή έκφρ.) προστατῶ [ὅπως]...

φροντίζω για... (α. «ἐὰν δὲ προστατήσῃς ὅπως ἐνεργοὶ ὦσι», Ξεν.

β. «προστατεῑν τοῡ θεμελιωθῆναι τὴν σύνοδον», επιγρ.)

7. φρ. α) «προστατῶ νούσου»

(για γιατρό) παρακολουθώ ως θεράπων γιατρός μια ασθένεια

β) «προστατεῑν περί τινος» — εισάγω, φέρνω για συζήτηση ένα θέμα («προστατεῑν περὶ τοῡ ἀνατεθέντος ἀργυρίου», επιγρ.)

γ) «ὁ προστατῶν χρόνος» — ο χρόνος που μόλις πέρασε.